آسان شدن قوانین منع پزشکی در کانادا

کانادا با تبدیل یک سیاست موقت به سیاست دائمی در سال 2018، باعث آسان شدن قوانین منع پزشکی در کانادا شد. این قوانین برخی اتباع خارجی دارای معلولیت را از اخذ اقامت دائم کانادا منع می کند و اکنون کاملا برداشته نشده بلکه آسان تر شده است. دولت فدرال تغییر دائمی قوانین منع پزشکی در کانادا را در تاریخ 16 مارس سال 2021، و در روزنامه رسمی کانادا اعلام کرد.

قوانین منع پزشکی در کانادا

برای افرادی که با این قانون آشنا نبوده اند بهتر است در رابطه با قوانین منع پزشکی در کانادا بیشتر بدانیم. طبق این قوانین، اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) اجازه داشت تا از ورود افرادی که هزینه های نگهداری شخصی آن ها برای دولت بیش از میانگین این کشور می شد، جلوگیری کند. این میانگین مبلغی در حدود 7.000 دلار در سال می باشد.

بسیاری نظر بر این داشتند که این قوانین موجب تحقیر و کوچک شمردن افراد دارای معلولیت شده و با ارزش های کانادایی مانند وقار و برابری هم راستا نیست. این سهم، اکنون توسط کانادا به 21.000 دلار در سال افزایش یافته است. به عبارت دیگر، منع ورود افرادی که نیاز به حمایت پزشکی و اجتماعی دارند توسط اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) دشوار تر شده است. در حال حاضر “تقاضای بیش از حد” در قوانین کانادا با یک یا هر دو مورد زیر تعریف می شود:

1- شخصی که هزینه های پزشکی و مراقبتی وی برای بخش خدمات عمومی بیش از میانگین مشخص سالیانه هزینه خواهد داشت.
2- یا درمان بیماری وی باعث افزایش زمان انتظار افراد کانادایی شود.

در نتیجه، این تعریف قانونی، باعث گرفتگی و تعجب بسیاری از افرادی که قرار است جزو شهروندان کانادا باشند، شده است. زیرا این تعریف بسیار گسترده بوده و تمامی شرایط خدمات بهداشتی و اجتماعی را در بر میگیرد. بنابراین ، هر دو شرایط جسمی، روحی و معلولیت ، می تواند شخص را به طور بالقوه از ورود به کانادا منع کند. حتی اگر هزینه های درمان تنها اندکی بیش از میانگین هزینه های کانادایی باشد، ممکن است یک فرد از این امر مستثنی شود.

قوانین منع پزشکی برای خانواده متقاضی

حتی در برخی موارد، این قوانین منع پزشکی در کانادا برای اعضا خانواده فرد که فاقد شرایط خاص پزشکی هستند نیز اعمال شده و باعث محرومیت آن ها نیز خواهد شد. به عنوان مثال، درصورتی که یکی از افراد وابسته به متقاضی اصلی مهاجرت در گروه اقتصادی شامل قانون منع پزشکی شود، متقاضی اصلی نیز منع خواهد شد و درخواست وی غیر قابل قبول تلقی می شود.

مثالی از قوانین منع پزشکی در سال 2015

یکی دیگر از مثال های معروف این اتفاق، خانواده ثروتمندی بودند که از آفریقای شمالی قصد مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری را داشتند و به دلایل بالا از ورود به کانادا منع شدند. این اتفاق در سال 2015 رخ داد. این خانواده ثروتمند، پسری به نام گاوین داشتند که از معلولیت شدید ذهنی رنج می برد. طی مراحل پردازش پرونده، یکی از افسران مهاجرت دریافت که هزینه های درمان و مراقبت گاوین بیش از حد میانگین است و به همین دلیل پرونده آن ها را رد کرد و گاوین و خانواده او همگی طبق قوانین منع پزشکی در کانادا از دریافت اقامت دائم این کشور منع شدند.

پس از این اتفاق، خانواده به تصمیم افسر مهاجرت اعتراض کردند و شواهدی مبنی بر پرداخت تمام هزینه های پسرشان در آفریقای جنوبی ارائه داده و نشان دادند که قادر به پرداخت تمام هزینه های او خواهند بود. آن ها حتی از درآمد خود یک مدرسه برای پسرشان و تمامی افرادی که از این مشکل رنج می برند نیز تاسیس کرده بودند. و در نهایت نیز، برنامه ای در جهت پرداخت هزینه های فرزندشان در کانادا نیز به دادگاه ارائه دادند. در نهایت، قاضی پرونده تصمیم افسر مهاجرت را برگشت داده و پرونده را برای بازبینی مجدد به اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) ارجاع داد تا اداره مهاجرت تمایل این خانواده به کمک به فرزندشان را در نظر گیرد.

حذف برخی از سیاست های منع پزشکی کانادا در سال 2018

بر همین اساس، احمد هوسن، وزیر مهاجرت وقت در سال 2018، از اختیارات خود برای ایجاد یک سیاست جدید استفاده نمود. طبق این سیاست، “تقاضای بیش از حد” سه برابر میانگین هزینه های خدمات بهداشتی و اجتماعی در کانادا تعریف شد. همچنین برخی معیار های محاسبه میانگین هزینه به دستور احمد هوسن حذف شدند. این حذفیات هزینه های آموزش ویژه، کار درمانی، رفتار درمانی، خدمات شخصی غیر تخصصی مانند غذا، استحمام و پانسمان را هدف قرار داد.

این سیاست به دولت این امکان را می داد تا ضمن ارزیابی نتایج و میزان استقبال، رویکردی کمتر سختگیرانه را در رابطه با قوانین منع پزشکی در کانادا تجربه کند. استان ها و مناطق نیز از این تغییرات به عنوان یک تعادل منطقی یاد می کنند. به گفته وکلا و مدافعان افراد دارای معلولیت، حذف برخی معیار ها و روش های درمانی از روش محاسبه هزینه، به بسیاری کمک کرده و باعث جلوگیری از هتک حرمت به آن ها شده است. علاوه بر این موارد، اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) نیز به دلیل عدم اجبار بر ارزیابی این عوامل، در وقت و هزینه خود به شکل قابل توجهی صرفه جویی کرده است چراکه چنین ارزیابی غالباً به خودی خود اقدامی کاملاً پیچیده و پرهزینه بوده است.