هنگامی که درخواست مهاجرت به کانادا را بطور دائم یا موقت ارائه می‌دهید، می‌توانید فرزند خود را نیز در پرونده مهاجرتی خود بگنجانید، مشروط بر اینکه فرزند، مطابق قوانین و مقررات مهاجرت کانادا، از تعریف فعلی یک فرزند وابسته برخوردار باشد.
فرزند وابسته به چه معناست؟
تعریف فعلی از یک فرزند وابسته، در اول ژانویه سال 2020، طبق آیین نامه مهاجرت و حمایت از پناهندگان، به این شرح است:
یکی از روابط زیر را با والدین دارد:
فرزند بیولوژیکی والدین است، و فرزند توسط شخص دیگری به غیر از همسر یا شریک زندگی والدین به سرپرستی گرفته نشده است.
فرزند، بزرگ شده توسط پدر و مادر است.
در یکی از شرایط زیر وابستگی است:
کمتر از 22 سال سن دارد و دارای همسر یا شریک عرفی نیست
22 سال سن و یا بیشتر دارد و قبل از رسیدن به سن 22 سالگی به طور پیوسته به حمایت مالی والدین نیاز داشته و به دلیل وضعیت جسمی یا روانی قادر به استقلال مالی نیست.
در نظر داشته باشید که تعریف فرزند وابسته ممکن است تغییر کند پس بنابراین، معقول است که با یک متخصص مهاجرت دارای مجوز، در رابطه با تعریف فعلی و اینکه فرزند شما صلاحیت دارد مشورت کنید.
تعریف فرزند وابسته
بیایید تعریف فرزند وابسته را همان طور که در اول ژانویه 2020 تعریف شده، بررسی نماییم.
توجه داشته باشید که برای تعریف فرزند وابسته دو بخش ، (A) و (B) وجود دارد. برای اینکه بتوانید فرزندتان را به عنوان وابسته در برنامه خود بگنجانید باید شرایط آن را داشته باشد. بیایید نگاهی دقیق تر به قسمت (A) و سپس قسمت (B) بیندازیم.
تعریف قسمت (A)
قسمت (A) مستلزم آن است که فرزند، یا فرزند بیولوژیکی شما باشد یا فرزندخوانده شما باشد. توجه داشته باشید که اگر کودک فرزند بیولوژیکی شما است، اما توسط شخص دیگری به فرزندخواندگی پذیرفته شده است، آنگاه در پرونده مهاجرتی شما، فرزند وابسته محسوب نمی شود. یک استثنا نیز وجود دارد. اگر این همسر یا شریک عرفی شما بوده که کودک را به فرزند خواندگی خود پذیرفته است، کودک همچنان به عنوان فرزند وابسته شما به منظور مهاجرت در نظر گرفته می شود. اما، اگر کسی غیر از همسر یا شریک عرفی شما فرزند را به فرزندخواندگی گرفته باشد، فرزند وابسته شما محسوب نمی‌شود.
در صورتیکه فرزند به سرپرستی گرفته شده باشد، متقاضیان موظفند مأمور ارزیابی را قانع کنند که گرفتن سرپرستی کودک کاملا قانونی بوده و تمامی ضوابط حقوقی والدین و کودک را احراز کرده اند، و در اصل به منظور دستیابی به هرگونه موقعیت یا امتیاز برای مهاجرت و حمایت از پناهندگان دست به این کار نزده اند. شواهد مربوط به یک رابطه مداوم ممکن است شامل اثبات زندگی مشترک در یک خانه، عکس یا اثبات ارتباط منظم بین والدین و فرزند باشد.
تعریف قسمت (B)
علاوه بر شرایط مذکور در قسمت (A)، شرایط قسمت (B) نیز باید احراز گردد. برای برآورده شدن شرایط قسمت (B) دو راه وجود دارد که می توان آن را برآورده کرد.
راه اول این است که فرزند کمتر از 22 سال سن داشته باشد و همسر یا شریک زندگی مشترک نداشته باشد. درصورتیکه فرزند وابسته شما به 22 سالگی نزدیک می‌شود، بیم آن خواهد رفت که به عنوان فرزند وابسته در پرونده شما لحاظ نشود. در چنین شرایطی توصیه می‌شود اگر می‌خواهید فرزند خود را به عنوان یک وابسته در پرونده خود قرار دهید، سریعاً اقدام به ارائه درخواست کنید. در اکثر برنامه ها، اگر قبل از اینکه فرزندتان 22 ساله شود، برنامه را ارسال کنید و قبل از تاریخ تولد فرزندتان رسید پرونده را دریافت نمایید، سن فرزند شما “بسته” می‌شود. این بدان معناست که حتی اگر فرزند شما در حین رسیدگی به برنامه 22 ساله شود ، وی به دلیل افزایش سن به عنوان فرزند وابسته رد نمی‌شود.
توجه به این نکته مهم است که انواع مختلفی از برنامه ها وجود دارد و موارد فوق الزاماً برای همه برنامه های مهاجرتی صدق نمی‌کند. اگر فکر می کنید سن ممکن است مسئله ای باشد، پس عاقلانه است که با یک متخصص مهاجرت مجاز تماس بگیرید.
ضرورت دقت در تکمیل مدارک
توجه به این نکته ضروری است که وقتی یک درخواست ارائه می‌شود، معمولاً فقط زمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد که کامل باشد. در صورت وجود هرگونه اشکالی، ممکن است پرونده به فرستنده برگردانده شود. اگر این اتفاق بیفتد، باید پرونده به روز شود و دوباره ارسال گردد. در چنین شرایطی، تاریخ دریافت اولین درخواست ناقص، به عنوان تاریخ شروع پرونده در مورد سن فرزندان وابسته مورد محاسبه قرار نخواهد گرفت و در حقیقت زمانی تاریخ شروع بررسی پرونده خواهد بود که پرونده به صورت کامل و بی نقص ارسال شده باشد و آن تاریخ در مورد سن فرزندان گنجانده شده در پرونده بسته می‌شود.
نکته قابل ذکر در اینجاست که اگر یک فرزند وابسته نزدیک به 22 سال سن داشته باشد، شما باید از کامل بودن پرونده خود اطمینان حاصل کنید تا درخواست شما بازگشت داده نشود و در این صورت تاریخ بسته شدن تقاضا قبل از 22 سالگی فرزندتان خواهد بود.
عدم ازدواج قانونی و عرفی فرزند
علاوه بر این که فرزند باید زیر 22 سال سن داشته باشد، فرزند موظف است که ازدواج نکند. در زمینه مهاجرت، داشتن شریک عرفی در زندگی به این معنی است که یک زوج حداقل یک سال در یک رابطه زناشویی با هم زندگی می‌کنند. برخی از کشورها مشارکتهای متداول را به رسمیت نمی‌شناسند و متقاضیان گاهی اوقات به اشتباه معتقدند که چون کشور آنها مشارکتهای عرفی را به رسمیت نمیشناسد در نتیجه فرزند آنها با وجود داشتن رابطه عرفی طبق مقررات مهاجرتی کانادا، میتواند به عنوان فرزند وابسته در پرونده آنها قرار بگیرد. اما، صرف نظر از اینکه کشور محل اقامت / شهروندی متقاضی کجا خواهد بود، کانادا مشارکتهای متداول را به رسمیت می‌شناسد، و اگر فرزند شما طبق قانون مهاجرت کانادا دارای یک مشارکت عرفی باشد، پس به لحاظ عدم رعایت ضوابط مندرج در بند (B) (1) رد صلاحیت خواهد شد.
دومین راه بر آورده کردن شرایط فرزند وابسته در قسمت (B)
درصورتیکه فرزند شما 22 سال یا بالاتر داشته باشد
فرزند شما از قبل از رسیدن به سن 22 سالگی، به میزان قابل توجهی به حمایت مالی شما وابستگی دارد
فرزند شما به دلیل شرایط جسمی یا روانی قادر به استقلال مالی نیست
شماره 1 در موارد بالا به اندازه کافی گویا است. با توجه به شرط شماره 2، متقاضیان ملزم خواهند بود تا مأمور مربوطه را قانع نمایند که تا از قبل از 22 سالگی، به طور مستمر و تا زمانی که مأمور اقدام به اخذ تصمیم در این رابطه می‌نماید، فرزند به میزان قابل توجهی به حمایت مالی والدین وابستگی دارد. اگر در این امر یک وقفه وجود داشته باشد، و وابستگی مالی مداوم نبوده باشد، فرزند وابسته در نظر گرفته نمی‌شود، زیرا که حائز این شرایط نبوده است.
با توجه به مورد شماره 3، متقاضیان ملزم به قانع کردن مأمور مربوطه در رابطه با وضعیت جسمی یا روانی در زمان تصمیم گیری هستند، که کودک به این دلیل قادر به حمایت مالی از خود نیست. لازم نیست نشان دهیم که این وضعیت جسمی یا روحی از قبل از 22 سالگی به طور مستمر وجود داشته و تا زمان تصمیم گیری افسر ادامه داشته است.
در تعریف فرزند وابسته سطوحی از پیچیدگی وجود دارد. برای این که فرزند وابسته تعریف شود، ممکن است مستندات مالی، پزشکی یا سایر موارد لازم باشد.
